Enkele maanden geleden stond er een zak gevuld met stukken bont aan mij gericht.

Er is een hele poos over gegaan met de vraag wat ik ermee moet. Ik ben niet voor bont, ik ben eerder een dierenvriend die niet graag aan het leed denkt hoe men tot de mooie pesjes is gekomen.

Daarom wil ik er meerdere beelden mee maken, telken met de dieren waarvan de pels afkomstig is, gestroopt maar in leuke poses, een beetje tussen leven en dood...

Eerst ben ik begonnen met enkele nertsen, verdiept in de anatomie.

Ik werk in keramiek en de beelden worden nadien geglasuurd.

Deze nertsen worden binnenkort gebakken, krijgen een glazuurlaag en opnieuw gebakken in de keramiekoven.

Intussen ben ik aan de lynx begonnen:

Helaas is deze lynx gesneuveld, te nat en ingezakt, dan maar opnieuw beginnen:

Intussen heb ik 2 lynxen en 4 nertsen

Deze hebben een ruwbak gehad van een 800 graden.

Nu heb ik enkele geglazuurd, deze moeten op 1050 graden herbakken worden.

Omdat het afbakken op deze hoge temperaturen enkel in een speciale keramiekoven kan, maakt dat het een kostelijk plaatje. De oven wordt dan ook pas opgestart nadat ze zeker gevuld is met werken van collega's om zo energiekosten te beperken.

Zo is het dan ook weer wachten geblazen tot er een glazuurbak komt.

Het glazuren op zich is steeds een spannend werkje, het materiaal ziet er hetzelfde uit en uiteindelijk moet het de kleur en effect krijgen die je hoopt. Afwachten dus, hopend dat ik overal een even dikke laag heb gezet, niet té dik, dan gaat hij druipen. Niet te dun, dan krijg je vlekken. Ook is er in een kleur die ik wil gebruiken enkel mat voorzien terwijl de rest glossy is. Nu moet ik uitzoeken hoe ik dit kan oplossen, er nu al een transparante glossy laag opzetten of in twee keer afbakken (alweer lang wachten).

Spannend dus.

De eerste beestjes zijn geglazuurd:

Ook één van de lynxen is klaar, ben nog aan het twijfelen over de kleur van de andere:

Het wasbeerjong krijgt er een broertje bij:

Het bruidspaarte is klaar, ze benadrukken dat dierenliefde en het leed van bont geen huwelijk kunnen vormen, mensen moeten leren een spiegel voor te houden en het leed niet steeds te verdrukken. Bont zit tegenwoordig in veel kledingstukken verwerkt en kost niet eens zoveel meer: